De vraag die we het meeste hebben gekregen is waarom wij ons speciaal richten op de Gereformeerde Gemeenten, alsof - zo was één van de reacties - er een speciale zaal in de Hemel voor dit kerkverband zou zijn. Of zijn de Gereformeerde Gemeenten net iets beter?

Eerst even dit: Vijftien jaar gelden, toen ik rond de 20 was, was ik zelf erg kritisch op mijn kerkverband. Nu ben ik nog steeds kritisch, maar ten eerste voorzichtiger en milder en ten tweede ben ik steeds meer gaan zien dat zoveel mensen met zoveel liefde hun best doen voor de dienst van de Heere en al zou het in mijn of  iemands anders ogen niet perfect zijn, het lijkt er toch op dat de Heere het wil gebruiken, ook al is het niet perfect of zelfs als iets echt vragen oproept.

En in veruit het grootste gedeelte van de gevallen kan ik wel zeggen, gaat deze ijver ook met veel integriteit gepaard onder elkaar en het hart is hierbij gericht op de eer van God, en dat is bijzonder om te zien.  Dat ging ik o.a. inzien toen ik in gesprek kwam met mensen die het misschien net weer iets anders zagen dan ik. Natuurlijk ken ik de minder goede gevallen of ervaringen met de Gereformeerde Gemeenten van anderen, en dat geloof ik ook, en die moeten ook zeer serieus genomen worden. Maar bij mij persoonlijk - uit mijn plaatselijke gemeente - en als kind in de pastorie heb ik gelukkig overheersend positief ervaren als het gaat om ijver en integriteit in het gemeenteleven. 

Toch wil ik nu ook mijn kritische noot opschrijven dat zich niet zo zeer richt op de leer, maar op het onvoorstelbare grote gemis van het wekelijks verenigde gebed onder Gods kinderen om Zijn Geest.   Slechts in dat geval zou ik bijna zeggen - als dat weer praktijk is, dan zou misschien een lokale Gereformeerde Gemeente "beter" zijn dan een gemeente waar het verenigd gebed in de huiskamers of kerkzaaltje geen centrale plaats heeft. Of natuurlijk veel beter uitgedrukt zoals de Heere Jezus zou zeggen tegen één van de gemeenten die zo met elkaar afhankelijk van de Heere leven: "In deze prijs Ik u...." 

Verder is het  niet onze bedoeling iets door te geven voor de Gereformeerde Gemeenten om hiermee de kerkmuren hoger te maken, want in de nabije toekomst zullen reformatorische kerken in ons land elkaar harder dan ooit nodig gaan krijgen. Persoonlijk zie ik erg uit (niet zozeer naar het op papier samensmelten in een kerkgenootschap, dat hoeft denk ik ook niet) maar wel  naar geestelijke erkenning onder Gods kinderen naar elkaar toe en een veel intensievere samenwerking. 

Tot slot, ik voel me met de mensen erg verbonden van dit kerkverband en ervaar een soort nood voor deze grote groep mensen waar ik mezelf ook in begeef. Ik weet ook minder goed of die nood ook in een ander kerkverband er is of misschien (deels) op andere punten. Maar als iemand van een ander kerkverband met de lessen ook iets kan, is dit natuurlijk alleen maar fijn; we krijgen ook veel fijne reacties van mensen uit andere kerken op de serie 'Blijf in Mij'

Ben je zelf typisch iemand uit de  'Gereformeerde Gemeenten'?

Soms kan het helderheid geven in welk hokje iemand zich nu begeeft, theologisch of geestelijk, dit ook n.a.v.  iemand die daar vragen bij had. Als ik mij en daarbij het werk van De Doorgever in een hokje moest plaatsen, dan zou ik graag kiezen voor het hokje dat Hudson Taylor heet, als het zou bestaan (1 Kor. 1:12). Hij was geen theoloog, maar hij vertegenwoordigde wel min of meer een geestelijke stroming zendelingen uit de 19e eeuw.  Een man vol van de Geest, blijvend in de Wijnstok, soms lees je over de bijna tastbaarheid van de tegenwoordigheid des Heeren in zijn leven, een Levende brief van Christus, iemand die stap voor stap op zijn knieën met de Heere voortging én zijn leven letterlijk gaf voor Hem én ja, er kwamen beloofde vruchten (Joh. 15:5). Hij is samen met veel andere zendelingen uit de 19e eeuw een voorbeeld voor me (1 Kor. 11:1). Zijn levenslessen uit de praktijk van zijn geestelijk rijke (gebeds-)leven zullen ook in het onderwijs terugkomen bij het werk van De Doorgever.